Re: [ ::: ♥Keep_Mailing♥ ::: ]™ પ્રેમની ઊઘડે કળી તે બે જણાની હોય છે (Gujarati)

dont sent such a mail to me please

On Mon, 15 Oct 2018 at 02:54, Kakdi Riata <kakdiriata2@gmail.com> wrote:

Please use http://translate.google.com/ to translate this article to Language of your choice. પ્રેમની ઊઘડે કળી તે બે જણાની હોય છે, તેની જે ખુશ્બૂ વહે છે તે બધાની હોય છે! ડૉ. શરદ ઠાકર     બસ, હવે આ ત્રણેય વસ્તુઓ ગિફ્ટ માટેના રેપરમાં પેક કરી દો! અને બિલ બનાવો!' યમલ ઓઝાએ સેલ્સના કાઉન્ટર પર ઊભેલી છોકરીને કહ્યું. છોકરીએ બાજુમાં ઊભેલા આસિસ્ટન્ટની સામે જોયું. આસિસ્ટન્ટ કામમાં જોડાઇ ગયો. યમલને આજની ખરીદીથી પૂરો સંતોષ હતો. માત્ર સંતોષ નહીં, પણ આનંદ હતો. આનંદ જ નહીં, પણ થનગનાટ હતો. આ ઘડીની તો એ છેલ્લા સાત-સાત મહિનાથી પ્રતીક્ષા કરતો આવ્યો હતો. આજે એની પ્રેમિકા યામિનો બર્થડે હતો. યમલ આજે પ્રેમિકાને છાજે એવી ગિફ્ટ આપીને તેને ખુશ કરી દેવા માગતો હતો. એના માટે એ પોતાના ગજા બહારની કિંમત ચૂકવવા પણ તૈયાર હતો. આની પાછળ એ બંને વચ્ચેનું આર્થિક અંતર હતું. યમલે પ્રેમનો પ્રસ્તાવ મૂક્યો ત્યારે જ યામિએ કહ્યું હતું, 'હા, યમલ! મને પણ તું ગમે છે, બટ વી હેટ એ...' 'હું જાણું છું. તું મારી નબળી આર્થિક સ્થિતિ વિશે વાત કરે છે ને? પણ જિંદગી જીવવા માટે ફક્ત પૈસા જ બધું નથી...' 'પૈસા ભલે બધું નથી, પણ ઘણું બધું તો છે.' યામિએ તર્ક રજૂ કર્યો, 'તું ગેરસમજ ન કરતો, હું જે માનું છું તે જ કહીશ.' 'ગો અેહેડ!' 'હું અત્યાર સુધી કમ્ફર્ટેબલ જિંદગી જીવતી રહી છું. અલબત્ત, અમે કરોડપતિ તો નથી જ, પણ રોજ-બરોજના જીવન માટે જે પાયાની સુવિધાઓ હોવી જોઇએ એ બધું જ મારા પપ્પા તરફથી મને મળતું રહ્યું છે. રહેવા માટેનું આરામદાયક ઘર, મારો અંગત બેડરૂમ, મારું પોતાનું નવું ટુ વ્હીલર, વીસ-પચીસ જોડી કપડાં, સારો કહી શકાય તેવો સેલફોન અને ખર્ચવા માટે પૂરતા ગણાય એટલા પોકેટ મની. હવે લગ્ન પછી જો મારે પંદર બાય દસની એક જ રૂમમાં જિંદગી શરૂ કરવાની હોય અને રોજ સવારે સિટી બસ પકડવાની હોય તો મને એ ન જ ફાવે. સંઘર્ષ કરવા સામે મારો વિરોધ નથી, પણ મારે શરૂઆત સાવ ઝીરો લેવલથી કરવાની હોય તો...' 'હું વચન આપું છું, યામિ, તારે એવો સંઘર્ષ નહીં કરવો પડે. જરૂર પડશે તો હું બમણું કામ ખેંચીશ પણ તારાં અરમાનો સાકાર કરવાનો પૂરો પ્રયાસ કરીશ.' યમલે આટલું બોલતામાં તો યામિનો જમણો હાથ પોતાના જમણા હાથમાં ઝાલી લીધો હતો, એના સ્નેહથી અને એવા અધિકારથી જાણે કોઇ પવિત્ર ગોર મહારાજે વેદમંત્રોના ઘોષ સાથે એ બંનેનો હસ્પમેળાપ ન કરાવ્યો હોય! યામિ માની ગઇ હતી. બંને લગ્ન કરવા માટે વચનબદ્ધ થઇ ગયાં. યામિ તો હજુ કૉલેજના છેલ્લા વર્ષમાં ભણતી હતી, પણ યમલને ઠીક ઠીક કહી શકાય તેવી 'જોબ' મળી ગઇ હતી. યામિ એને અવાર-નવાર ટોકતી હતી, 'પગારમાં જે મળે એ બધું વાપરી નાખતો નહીં, દર મહિને થોડું થોડું બચાવતો રહેજે. હું પાસ થઇ જાઉં એ પછી આપણે લોન લઇને એક ફ્લેટ ખરીદી લઇશું. હું પણ જોબ કરીશ. મેરેજ કરીને મારે ભાડાના મકાનમાં રહેવા નથી આવવું.' યમલ દર મહિને એક હજાર રૂપિયા બચાવતો હતો. આજે સાત મહિનાના સાત હજાર રૂપિયા ભેગા થયા હતા. ત્યારે એને વિચાર આવ્યો, 'બીજી ઑગસ્ટે યામિનો જન્મદિવસ છે. એને ગિફ્ટ તો આપવી જ જોઇશે. અને કેન્ડલ લાઇટ ડિનર પણ ખરું.' ડિનર માટેના એક હજાર રૂપિયા એણે અલગ મૂકી દીધા. બાકીના છ હજાર રૂપિયા લઇને યમલ એક મોટા સ્ટોરમાં જઇ પહોંચ્યો. એ શોપ ગિફ્ટસ આઇટેમ્સ માટે પ્રખ્યાત હતો. ત્યાં એક જ છત નીચે લગભગ તમામ વસ્તુઓ મળતી હતી. એક કલાક સુધી ફરીને યમલે સાડા ત્રણ હજાર રૂપિયાની કિંમતનો એક ડ્રેસ ખરીદ્યો. બારસો રૂપિયાનું સુંદર લેડીઝ પર્સ પસંદ કર્યું. આઠસોનાં ચંપલ અને ત્રણસો રૂપિયાનું એક પર્ફ્યુમ લીધું. બસો રૂપિયા વધ્યા એનું શું કરવું એ વિચારવા માટે યમલને દસેક મિનિટનો સમય લાગ્યો. પછી અચાનક ઝબકારો થયો, 'હું યે કેવો બાઘો છું?! પ્રેમિકાને ડિનર માટે લઇ જવાની હોય ત્યારે કોઇ કંઇ સિટી બસમાં થોડી લઇ જવાની હશે? આ બસો રૂપિયા રિક્ષા ભાડાના!' 'બસ, આ ત્રણેય વસ્તુઓ ગિફ્ટ માટેના રેપરમાં પેક કરી દો! અને બિલ બનાવો!' એણે છોકરીને કહ્યું. 'એ બધું એક્ઝિટ ડોર પાસે બની જશે.' સેલ્સગર્લે સ્મિત કરીને ત્રણેય પેકેટ્સ એક મોટી પ્લાસ્ટિક બેગમાં મૂકી આપ્યાં. પછી એક નાનું પણ સુંદર ગ્રીટિંગ્સ કાર્ડ આપતાં કહ્યું, 'આ અમારા તરફથી... ફોર સમવન યુ લવ!' યમલે ગ્રીટિંગ્સ કાર્ડ લીધું, એમાં 'ફોર માય ડાર્લિંગ યામિ' એવું લખ્યું. નીચે પોતાના નામવાળું નાનું સ્ટિકર ચીપકાવ્યું. પછી એક્ઝિટ ડોર તરફ રવાના થયો. બિલની રકમ ચૂકવીને તેણે ગ્રીટિંગ્સ કાર્ડ અને બિલની રિસીપ્ટ પણ કોથળીમાં જ મૂકી દીધી. કોથળી સીલ થઇ ગઇ એટલે એ શોપમાંથી બહાર નીકળ્યો. એનાં નસીબ સારાં હતાં, સામે જ સિટી બસ ઊભી હતી. એ દોડીને બસમાં ચડી ગયો. એક જ સીટ ખાલી હતી. એ બેસી ગયો. પ્લાસ્ટિક બેગ બાજુમાં મૂકીને યમલ સાંજના વિચારોમાં ખોવાઇ ગયો. વીસેક મિનિટ્સ પછી એનું ઊતરવાનું 'સ્ટોપેજ' આવી ગયું. એ ઊભો થયો. પ્લાસ્ટિક બેગ લેવા માટે ફર્યો, તો ડઘાઇ જ ગયો. બેગ ગાયબ હતી!!! એનો જીવ અધ્ધર થઇ ગયો, 'એક મિનિટ ભાઇ, બસ ઊભી રાખજો. ચાલુ ન કરશો. મારી બેગ નથી દેખાતી. અહીંયાં તો મૂકી હતી.' કંડક્ટરે પૂછ્યું, 'એ તમારી હતી?' યમલે 'હા' પાડી, કંડક્ટરે માહિતી આપી, 'મને શી ખબર? ચાલતી બસે એ ખસીને પાછલી સીટ પાસે સરકી ગઇ હશે. આની પહેલાંના 'સ્ટોપેજ' પર કોઇ પેસેન્જરને એ લઇને ઊતરી જતાં મેં જોયો હતો. મને શી ખબર કે...'   'સર, આ બેગ આપના માટે છે. એક માણસ આપી ગયો. આપનું નામ જ યમલભાઇ ઓઝા છે ને?' એણે એક પ્લાસ્ટિક બેગ ટેબલ પર મૂકી દીધી.       બસ વધારે સમય માટે ઊભી રહી શકે તેમ ન હતી. આઘાતનો પહાડ માથા પર લઇને યમલ ઊતરી ગયો. બાજુમાં આવેલી ફૂટપાથ પર બેસી પડ્યો. એને રડી પડવાનું દિલ થઇ આવ્યું. કેટલા મહિનાઓની કરકસરના અંતે એણે રૂપિયા જમા કર્યા હતા! કલાક-દોઢ-કલાક ખર્ચીને એણે ગિફ્ટ્સ પસંદ કરી હતી. કાઉન્ટર પર ઊભેલી છોકરી પણ સમજી ગઇ હતી એ બધું મેં કોના માટે ખરીદ્યું હતું: ફોર સમવન હુમ આઇ લવ! કાર્ડમાં મેં પ્રિન્ટેડ લાઇન્સની નીચે કેટલી સૂઝ-સમજ વાપરીને લાગણીસભર બે-ત્રણ વાક્યો લખ્યાં હતાં? પછી નીચે મારું નામ, સરનામું, મોબાઇલ નંબર છાપેલું સ્ટિકર ચોંટાડ્યું હતું! 'અરે, હા! જે માણસ મારી બેગ ઉઠાવી ગયો છે એના હાથમાં એ ગ્રીટિંગ્સ કાર્ડ પણ આવશે જ. એ જો ધારે તો મને શોધી કાઢી શકે છે. પણ એ શું કામ એવું કરે? જેણે ચોરી કરી છે એ કંઇ...' ઘોર નિરાશાના અંધકારમાંથી બહાર આવવું તો અઘરું હતું, પણ યમલને લાગ્યું કે આ રીતે ફૂટપાથ પર બેસી રહેવું યોગ્ય નથી. એ ઊભો થયો. પગે ચાલીને એક કલાકે એ પોતાની નોકરીની જગ્યાએ પહોંચ્યો. પાંચ વાગવા આવ્યા હતા. બે કલાક પછી યામિ એના ટુ વ્હીલર પર અહીં જ આવવાની હતી. વાહન અહીં જ મૂકીને બંને જણાં રિક્ષામાં બેસીને ડિનર માટે જવાનાં હતાં. ત્યાં રેસ્ટોરન્ટના કોર્નર ટેબલ પર આછી રોશનીમાં, ધીમા વેસ્ટર્ન મ્યુઝિકના સંગાથમાં યમલ પોતાની ભાવિ પરણેતરને ગિફ્ટ બેગ આપવાનો હતો અને પછી કહેવાનો હતો: 'સૌથી પહેલાં ગ્રીટિંગ્સમાં મેં જે લખ્યું છે એ વાંચી લે...' પણ હવે શું? બધું વિખેરાઇ ગયું. હવે લાખ ટકાનો એક સવાલ સામે ઊભો હતો અને યમલને મૂંઝવી રહ્યો હતો, 'યામિને ડિનર માટે લઇ તો જાઉં છું, પણ ત્યાં જઇને ગિફ્ટમાં શું અાપીશ? એને સાચું કહીશ તો પણ એ માનશે નહીં. બિલ પણ મેં પ્લાસ્ટિકની બેગમાં મૂકી દીધું, યામિને લાગશે કે હું જુઠ્ઠું બોલું છું.' સાત વાગ્યા. યામિ આવી પહોંચી. બંને જણાં રિક્ષામાં બેસીને 'હેવન હોટલ'ના ગ્રાઉન્ડ ફ્લોર પર આવેલી રેસ્ટોરાંમાં પહોંચ્યાં. વેઇટરે એમના માટે રિઝર્વ કરાવેલું કોર્નર ટેબલ બતાવ્યું. ત્યાં બંને જણાં સામસામે ગોઠવાયાં. 'વાઉ! વ્હોટ એન એમ્બિઅન્સ?! આઇ લાઇક્ડ ઇટ. મને લાગે છે કે તને મારી લાગણીની પરવા છે તો ખરી. તો જ તું મને અહીં ડિનર માટે... અરે, હા, હું એ પૂછવાનું તો ભૂલી જ ગઇ, તું મારા માટે ગિફ્ટમાં શું લાવ્યો છે?' યામિ અતિશય ઉત્સાહમાં હતી. યમલનું મોં પડી ગયું, એણે સુકાતી જીભે જવાબ આપવાની શરૂઆત કરી, 'એમાં એવું છે ને... યામિ... કે...' એનું વાક્ય પૂરું થાય તે પહેલાં જ એક જુવાન ટેબલ પાસે આવ્યો. યમલ એને ઓળખી ગયો. એ હોટલના મેઇન ડોર પાસે ઊભેલો યુનિફોર્મધારી સિક્યુરિટી ગાર્ડ હતો. એણે અદબથી ઝૂકીને કહ્યું, 'સર, આ બેગ આપના માટે છે. એક માણસ આપી ગયો. આપનું નામ જ યમલભાઇ ઓઝા છે ને?' એણે એક પ્લાસ્ટિક બેગ ટેબલ પર મૂકી દીધી. યમલને લાગ્યું કે એનું હૃદય છાતીનું પીંજરું ફાડીને બહાર કૂદી આવશે! યામિને સમજાઇ નહોતું રહ્યું કે આ બધું શું ચાલી રહ્યું છે! યમલે બેગ ઉઠાવીને યામિના હાથમાં મૂકી દીધી, 'તું ગિફ્ટનું પૂછતી હતી ને! ધીસ ઇઝ ફોર યુ!' યામિએ બેગમાંથી બધું બહાર કાઢ્યું. એક પરબિડીયા પર લખ્યું હતું: ઓન્લી ફોર મિ. યમલ ઓઝા. એ કવર યમલના હાથમાં મૂકીને યામિ પોતાના માટેના ઉપહારોમાં ખોવાઇ ગઇ. યામિ જ્યારે ગ્રીટિંગ્સ વાંચી રહી હતી, બરાબર એ સમયે યમલ પણ એક કાગળ વાંચી રહ્યો હતો. કાગળ લખનાર પેલો ચોર હતો, લખતો હતો: 'અજાણ્યા દોસ્ત, મને માફ કરજે. તારા બે કલાક કેવા વીત્યા હશે તે હું સમજી શકું છું. પણ હું મજબૂર હતો કે મારે ચોરી કરવી પડી. ગિફ્ટની સાથે ગ્રીટિંગ્સ કાર્ડ પણ મેં જોયું. વાંચીને હું ખળભળી ગયો. પાંચ વર્ષ પહેલાં હું એક છોકરીના પ્રેમમાં હતો. પણ તારી જેમ જ હું યે...! મારી પ્રેમિકાના બર્થડે પર હું ગિફ્ટ ન આપી શક્યો. એ જરા પણ સમજુ ન હતી. મને છોડીને ચાલી ગઇ. ત્યારથી મેં નક્કી કરી લધું કે મારે રૂપિયા કમાવા છે. ગમે તે રસ્તેથી, ગમે તે ભોગે, અને હું ચોરી-ચપાટીના રસ્તે ચડી ગયો. સારું થયું કે કાર્ડમાં તેં તારી પ્રેમિકા માટે લખ્યું છે કે આ તારી સાત-સાત મહિનાની બચતમાંથી...! એ વાંચીને જ હું બેગ પાછી આપું છું. છેક તારી ઑફિસ પાસેથી હું તમને ફોલો કરતો હતો. દોસ્ત, ખુશ રહેજે. યામિને મેં જોઇ, સુંદર છે. એક વાતનો સંતોષ લઇને હું જાઉં છું કે આજ મેં ફરીથે એક ગરીબ પ્રેમીને આડે રસ્તે જતાં અટકાવી લીધો છે.' પત્ર વાંચીને યમલની આંખો છલકાઇ આવી.     (શીર્ષક પંક્તિ : રમેશ પારેખ)

--
You received this message because you are subscribed to the Google Groups "Keep_Mailing" group.
To unsubscribe from this group and stop receiving emails from it, send an email to keep_mailing+unsubscribe@googlegroups.com.
To post to this group, send email to keep_mailing@googlegroups.com.
Visit this group at https://groups.google.com/group/keep_mailing.
To view this discussion on the web visit https://groups.google.com/d/msgid/keep_mailing/CAH3M5Oss0JGWY517rLi%3DxYVfKK8Ufbc84kZmaMvmwCNmzbtofQ%40mail.gmail.com.
For more options, visit https://groups.google.com/d/optout.

--
You received this message because you are subscribed to the Google Groups "Keep_Mailing" group.
To unsubscribe from this group and stop receiving emails from it, send an email to keep_mailing+unsubscribe@googlegroups.com.
To post to this group, send email to keep_mailing@googlegroups.com.
Visit this group at https://groups.google.com/group/keep_mailing.
To view this discussion on the web visit https://groups.google.com/d/msgid/keep_mailing/CALtV3xFVbU88txYZAEm0dSAia4SejDGNMVMpJr-UB%2BJJSoTfNg%40mail.gmail.com.
For more options, visit https://groups.google.com/d/optout.