લોન્ગ ડિસ્ટન્સ રિલેશનમાં જો તેનો અંત ન દેખાતો હોય તો વ્યક્તિ પોતાની જાતને નવા વાતાવરણમાં અનુકુળ કરતી જાય છે. શરૂઆતમાં જેનો અભાવ સાલતો હોય તેના વગર જ આપણે જીવતા થઈ જઈએ છીએ. ધીમે ધીમે સમગ્ર પરિવાર તે વ્યક્તિ વગર રહેવા ટેવાઈ ગયો હોય છે. (પેટા) મિલેનિયલ્સ અને આધુનિક પેઢીમાં એક નવી જ સમસ્યાએ જન્મ લીધો છે. તેઓ દૂર રહી શકતા નથી અને સાથે રહેવામાં પણ સમસ્યા છે. સાથે રહેવાની સમસ્યાને ભુલી જઈએ તો પણ દૂર રહેવાની તકલીફો એક નવી જ સ્થિતિએ પહોંચી છે. મિલેનિયલ્સ એટલે જેમનો જન્મ 1980 પછી થયો છે. આ પેઢી થોડી ઈમોશનલ અને થોડી ઈન્ટેલેક્ચ્યુઅલ છે. આ પેઢી સામે એક નવી જ સમસ્યા આવી છે. લોન્ગ ડિસ્ટન્સ રિલેશનશિપની. ખાસ કરીને કેરિયર બનાવવા માટે વિદેશ જતાં યુવાનો આ સમસ્યાથી વધારે પીડાઈ રહ્યા છે. વિદેશોમાં તો આ સમસ્યા પારાવાર છે પણ હવે ભારતમાં તેનો સારો એવો વિકાસ થયો છે. વિદેશ ભણવા જતા, કમાવા જતાં યુવાનો જ્યારે પોતાના વતન તરફ નજર કરે છે ત્યારે તેમને જીવનમાં મોટો ખાલીપો દેખાય છે. તેવી જ રીતે વતનમાં રહેતા માતા-પિતા અને મિત્રોને પણ એમ થાય છે કે, તેમના જીવનમાં પણ સતત કંઈક ખોટ વર્તાઈ રહી છે. માતા-પિતા અને મિત્રો સુધી આ વાત સિમિત રાખીએ તો ચાલે પણ જ્યારે પતિ કે પ્રેમિ વિદેશ જતો હોય ત્યારે આ સમસ્યા વધારે વિકટ બને છે. આ લોન્ગ ડિસ્ટન્સ રિલેશનશિપની સમસ્યા આપણા માટે નવી નથી. આપણે તો વિદેશી વસ્તુ તરીકે તેને અહોભાવથી અપનાવી છે. ખરેખર તો આપણા સંસ્કૃત સાહિત્યમાં તેના વિશે સદીઓ પહેલાં લખાઈ ગયું છે. મહાકવિ કાલિદાસે પોતાના મહાકાવ્ય એવા મેઘદૂતમમાં લોન્ગ ડિસ્ટન્સ રિલેશનશિપનો કોન્સેપ્ટ આપ્યો હતો.
ચોમાસાના સમયે વિજાયતિય આકર્ષણ અને અભાવની રજૂઆતને ખૂબ જ સેન્સ્યુઅલી અને સિડક્ટિવલી રજૂ કરવાનું સામર્થ્ય આપણા સંસ્કૃતના સાહિત્યકારો પાસે હતું. કાલિદાસ તેમાના જ એક ઉત્તમ કવિ છે. શ્રુંગાર રસને પણ માદકતા સાથે રજૂ કરીને તેમણે લોન્ગ ડિસ્ટન્સ રિલેશનને ચોટદાર બનાવ્યો હતો. યક્ષ પાસે ત્યારે સ્કાઈપ કે વોટ્સએપ કે પછી ફેસબુક નહોતું કે તે પોતાની પત્ની સાથે સીધો કોન્ટેક્ટ કરી શકે. તેણે મોનસૂન મેસેન્જરનો ઉપયોગ કર્યો હતો. વાદળોને દૂત બનાવીને પોતાનો સંદેશો મોકલ્યો હતો. યક્ષ પોતાની પત્નીનું વર્ણન કરે છે કે,
तन् वी श् यामा शिखरिदशना पक् वबिम् बाधरोष् ठी मध् ये क्षामा चकितहरिणीप्रेक्षणा निम् ननाभि:। श्रोणीभारादलसगमना स् तोकनम्रा स्तनाभ् यां या तत्र स् याद्युवतिविषये सृष्टिराद्येव धातु:।। કાલીદાસ દ્વારા તેમાં ભારોભાર સેન્યુઆલિટી, સેક્સ્યુઆલિટી, સિડક્ટિવનેસ અને રોમેન્ટિસિઝમ જે કહેવું હોય તે બધાનો ઉપયોગ કરાયો છે. આ માત્ર કાલિદાસની વાત નથી એક સમયે ગુજરાતીઓ અને ખાસ કરીને બૌદ્ધિક રીતે, વ્યાવહારિક રીતે અને કૂટનીતિમાં અવ્વલ ગણાતા નાગરબંધુઓ પણ વિદેશ જતા અને બીજા રાજ્યોમાં જતા હતા. આ દરમિયાન તેમની પત્નીઓ અને પરિવારજનોની જે સ્થિતિ થતી તેનું પણ સાહિત્યમાં ઉત્તરોત્તર વર્ણન થયું જ છે. આ બધા વર્ણનો થકી આપણે લાગણી વ્યક્ત કરી શકીએ છીએ પણ સ્થિતિને પામી શકતા નથી. મેઘદૂતમાં રજૂ થયેલી લાગણી કદાચ રોમેન્ટિક ફેન્ટસી હોઈ શકે પણ જ્યારે વાસ્તવિક જીવનમાં વિદેશ રહેતા વિજાતિય પાત્રો વચ્ચે આ ફેન્ટસી ઊભી કરવાની આવે તો તે અશક્ય છે. સ્કાઈપ અને વોટ્સએપ કોલિંગ દ્વારા દરરોજ કલાકો વાત કરતા લોકોને સમયાંતરે તેનો પણ કંટાળો આવવા લાગે છે. માતા-પિતા હોય કે મિત્રો હોય તો તેઓ કદાચ સહન કરી લે પણ જ્યારે પત્ની અથવા પ્રેમીકાની વાત આવે ત્યારે આ સંબંધો જાળવવા અઘરા બની જાય છે. વિજાતિય બાબતોમાં સૌથી મોટી મુશ્કેલી હોય છે ફિઝિકલ અનસેટિસફેક્શન. તમે સેક્સ ચેટ કરી શકો, ફોન સેક્સ કરી શકો પણ સ્પર્શ સુખ ન મેળવી શકો. આ સંજોગોમાં સંબંધો વધારે ફ્રેજાઈલ થતા હોય છે.
લોન્ગ ડિસ્ટન્સ રિલેશનમાં જો તેનો અંત ન દેખાતો હોય તો વ્યક્તિ પોતાની જાતને નવા વાતાવરણમાં અનુકુળ કરતી જાય છે. શરૂઆતમાં જેનો અભાવ સાલતો હોય તેના વગર જ આપણે જીવતા થઈ જઈએ છીએ. ધીમે ધીમે સમગ્ર પરિવાર તે વ્યક્તિ વગર રહેવા ટેવાઈ ગયો હોય છે. અહીંયા એકબીજાના સુખ કરતાં એકબીજાની સલામતીના પ્રશ્નો વધારે મોટા હોય છે. બંને પાત્રોને સતત એવો ભય હોય છે કે, મારી ગેરહાજરીમાં કદાચ સામેની વ્યક્તિ બીજા કોઈ સંબંધમાં તો નહીં જોડાઈ જાય ને. આ અસલામતીનો ભાવ સંબંધોને વધારે નુકસાન પહોંચાડે છે. આમ જોવા જઈએ તો વ્યક્તિને પોતાનું સુખ સંપૂર્ણ રીતે જીવવું જ હોય છે. આ ભાવના જ્યારે પ્રબળ બને ત્યારે લોન્ગ ડિસ્ટન્સ રિલેશન વધારે જોખમમાં મૂકાય છે. આપણે ત્યારે જે મળ્યું તેનો આનંદ માણવા તૈયાર થઈ જઈએ છીએ. આપણે એ ભુલી જઈએ છીએ કે આપણે કમિટેડ રિલેશનશિપમાં છીએ. આજે નહીં ને બે-ચાર વર્ષે પણ એ વ્યક્તિ પાછી આવશે અથવા તો એ વ્યક્તિને મળવા જવાનું છે. તે સમયે જો આપણા છાનગપતિયા ખુલ્લાં પડી ગયા તો કેટલું મોટું નુકસાન થઈ શકે છે.
વ્યક્તિ જ્યારે જુદા જુદા ખંડમાં રહેતી હોય ત્યારે દિવસ-રાત, કામ કરવાની પદ્ધતિ, જીવનશૈલી બધામાં તફાવત હોય છે. ઘણી વખત દિવસો સુધી કોન્ટેક્ટ ન થાય, વાત ન થાય ત્યારે અસલામતીની ભાવના વધારે પ્રબળ બને છે. તેના કારણે જ વ્યક્તિ બીજા સંબંધોમાં ઢસડાઈ જતી હોય છે. ક્યારેક એવું પણ બને કે પોતે બીજા સંબંધોમાં વ્યસ્ત થઈ જનારી વ્યક્તિ એવું પણ માનવા લાગી હોય કે પેલો અથવા પેલી ત્યાં આવું જ કંઈક કરતા હશે. આ એક જ માનસિકતા આપણને સુખ અને સંસ્કારની વચ્ચે ઝોલા ખાતા કરી દે છે. જે કમિટેડ છે તેની રાહ જોયા વગર જે અવેઈલેબલ છે તેને માણવાની વૃત્તિ આવા સંબંધોને વેરવીખેર કરી નાખે છે.
આજની જનરેશન લોન્ગ ડિસ્ટન્સ રિલેશનને ખાળવા માટે આધુનિકતાનો ઉપયોગ કરે છે. સ્કાઈપ, કે વોટ્સએપ કોલિંગ દ્વારા સામેની વ્યક્તિને જોઈને તેની સાથે વીડિયો ચેટિંગ કરી લે છે પણ તેના મનને પામી શકતી નથી. બીજી તરફ પોતાની લાગણીઓને પણ સાચી રીતે રજૂ કરી શકતી નથી. આપણે ત્યાં નિભાવવાનો, બલિદાન આપવાનો અને ત્યાગ કરવાનો ટ્રેન્ડ હજી પણ અકબંધ છે. આ બાબત કહેવા પૂરતી કે પ્રારંભિક રીતે ઠીક છે પણ સમય જતાં આ લાગણી ક્યાંક સંકેલાઈને ખુણામાં જતી રહે છે. મોબાઈલ, લેપટોપ કે ટેબલેટ થતી જીવાતા સંબંધો લાંબું ટકતા નથી. જો પ્રિયપાત્ર પાંચ-સાત વર્ષ સુધી દૂર રહેવાનું હોય તો ક્યાંકને ક્યાંક અસલામતી અનુભવાય જ છે. જે દિવસે નેટવર્ક ખોટકાયેલું હશે અને વાત નહીં થાય તે દિવસે આપોઆપ મનનું નેટવર્ક કામે લાગી જશે અને બિનજરૂરી જોડાણો શરૂ કરી દેશે જેના કારણે સંબંધોનો સ્પેક્ટ્રમ કાંડ થઈ જશે.
દૂર રહીને જીવાતી જિંદગી કરતાં જીરવાતી એકલતા વધારે જોખમી હોય છે. અહીંયા કોઈ જોનાર અને જાણનાર નથી પણ સમયે સમજી જનારા બધા છે. આ સ્થિતિ આવે તે પહેલાં ડિસ્ટન્ટ ઘટાડીએ અથવા તો તેમાંથી મુક્ત થઈ જઈએ. માતા-પિતા હશે તો કદાચ વધારે રાહ જોઈ લેશે પણ પત્ની કે પ્રેમિકા હશે તો લાંબું ખેંચવું જોખમી સાબિત થઈ જશે.
|
--
You received this message because you are subscribed to the Google Groups "Keep_Mailing" group.
To unsubscribe from this group and stop receiving emails from it, send an email to
keep_mailing+unsubscribe@googlegroups.com.
To post to this group, send email to
keep_mailing@googlegroups.com.
Visit this group at
https://groups.google.com/group/keep_mailing.
To view this discussion on the web visit
https://groups.google.com/d/msgid/keep_mailing/CAH3M5OuNk9DtN_Qt9P8-hFEPKgEsqY-msLceh5FoTffCj%2BjC7w%40mail.gmail.com.
For more options, visit
https://groups.google.com/d/optout.
No comments:
Post a Comment